Categorie: Geen categorie

Zondag 6 en maandag 7 september
Op 6/9 net als bij de marine “zondagmorgen zonder zorgen” als je wilde ook een laat ontbijt met gebak en Irish Coffee. Wij genoten op het pooldeck van onze koffie, ondertussen het ‘frühshoppen met MSC’ gadeslaand.

Na de lunch maar weer even bijkleuren op ons Top13 zonnedek. Vanwege de alsmaar toenemende hitte werden we daar de solariumattendant regelmatig ter verfrissing voorzien van stukjes gekoeld fruit op een stokje (‘sateh frutta’ ) en een nat doekje dat zo uit de vriezer leek te komen, net andersom als bij de chinees dus 😊

Het thema van het diner was deze zondag Italian Style

en om 23.00 zaten we weer op de 2e rij in het theater, deze keer bij voorstelling Sweet Dreams dat niet verrassend begon met de gelijknamige titel van de Eurythmics, onder meer acrobatiek en dans werden ons voorgeschoteld.

We hebben al heel wat cruises gemaakt met MSC en daar hoort voor ons ook bij dagelijks een uurtje naar het theater. Dat het hier nooit A-artiesten betrof die ‘voor het zelfde geld’ b.v. in de Scala van Milaan was voor ons begrijpelijk en ook te zien en/of te horen. Maar wat we totnutoe aan boord van de MSC Opera voorgeschoteld hebben gekregen is van ongekende klasse en slaat werkelijk alles, meer dan 100% genieten.
Hierna weer lekker dromend op en over een zachtwiegend scheepje.

De volgende ochtend ma 7/9 vroeg opgestaan i.v.m. de aankomst in Sotschi, die we vanaf ons balkon hebben gadegeslagen.
Toen ik de gordijnen openschoof zagen we net de sleepboot wegvaren die de loods aan boord had afgezet.
Na afmeren omstreeks 07.30 in het theater verzamelen voor het afhalen van onze instapkaart voor de excursie. Zonder visum kun je in Rusland alleen via een excursie “met begeleiding van een staatsgediplomeerde gids onder de paraplu van de busonderneming” de wal op.
De door ons gekozen excursie ging naar de ‘achter de bergen van Sotschi’ gelegen datsja van Stalin en op de terugweg naar een traditionele Russische theeceremonie waarbij thee geschonken werd uit een originele houtskoolgestookte samowar.

Onderweg waren er nog enkele stops om de benen te strekken.
In een wandeling door een van de vele parken zag ik op een bankje een vrouw, die haar poesje zat te aaien, een jong zwart poesje. Ik heb er helaas geen foto van kunnen maken (de gids wacht niet) dus ik moet het verder aan ieders verbeelding overlaten,
Door de verzengende hitte vroegen wij ons in hoge mate af hoe het mogelijk was dat hier in 2014 nog de Olympische Winterspelen werden gehouden, weliswaar in februari maar toch. Kennelijk kun je met geld alles kopen, zelfs ‘winter’ 😉

Omdat de excursie slechts een dagdeel duurde en we zonder visum na terugkomst bij de cruiseterminal meteen weer terug naar boord, nadat we wederom – net als ’s ochtends bij aankomst – door de zeer onbeleefde en nors kijkende douaniers van top tot teen aan een zeer langdurige controle van paspoort en gezichtskenmerken werden blootgesteld, wat een land!!!
Terug aan boord zou het vertrek van de MSC Opera nog tot 20 uur op zich laten wachten en waanden we ons omdat we desondanks niet meer de wal op mochten een soort ‘licht arrestant’. Heerlijk relaxed languit op een zonnebedje liggend op topdek 13 met uitzicht op Sotschi en haar Olympische ringen onder het genote van div. verfrissingen voelden wij ons niet echt gestraft.
Bij het verlaten van het schip staat altijd onder aan de valreep vermeld hoe laat je weer aan boord wordt terugverwacht. Voor het vertrek van 20.00 was dat tijdstip gesteld op 19.30. Om 1 minuut voor 8 kwam er nog een horde excursiegangers van de middagexcursie aanrennen, die zowel door de drukke avondspits als wel door het eerder geschetste optreden van de douane vertraging hadden opgelopen. Een geruststellende regel is dat wanneer je met een aan boord geboekte excursie aan land bent, het schip altijd zal wachten tot de laatste bus bij de terminal is teruggekeerd, maar spannend was het evengoed.
Op 7/9 geen theatervoorstelling i.vm. late tijdstip vertrek en embarkeren Russische passagiers uit Sotschi, dus na vertrek nog een rustige maandagavond op zee en op tijd naar bed.

vrijdag 4 en zaterdag 5 september

Vandaag 4 sept. weer een heerlijke rustbrengende zeedag, we besloten het er goed van te nemen en heel lekker lang uit te slapen, dus geen porlijst en ook geen ontbijt op bed, even heerlijk rustig aan, want het vakantie vieren op een cruiseschip kan zeer vermoeiend zijn en gaat niet in je kouwe kleren zitten.

Toen we uiteindelijk weer helemaal bij de pinken waren en in een van de bars een ‘croissantjesontbijt’ nuttigden bleek dat we ons vanaf 8 uur ’s morgens in de Dardanellen bevonden, een zeestraat van 62 km lengte met ter hoogte van de plaats Cannakale een breedte van slechts 1250 meter en de grootste breedte 8 km. Ondanks onze ‘valse start’ konden we nog lang genieten van het uitzicht links en rechts.

De geplande passage van de Bosporus kwam 2 uur eerder dan het geplande tijdstip van 19 uur waardoor we hiervan in het volle daglicht konden genieten.
Alhoewel, de eerste 10 minuten was er weinig sprake van genieten omdat er bij de nadering van Istanboel vanaf een van de – naar het lijkt – duizenden minaretten een oorverdovend gejengel losbarstte als was het een poging om alle passagiers van de Opera te bekeren.
Na de eerste bocht konden we gelukkig verder in alle rust genieten van het uitzicht op Istanboel; op de terugreis zullen we hier nog voor een dag aanleggen.

 

De Bosporus heeft een lengte van bijna 32 km en een breedte die varieert tussen 550 en 3000 meter. De Aziatische en Europese gedeeltes van Istanboel worden op dit moment verbonden door 2 bruggen, terwijl er een 3e in aanbouw is. Geen overbodige luxe want op beide bestaande bruggen zagen wij het verkeer muurvast staan. De eerste brug (Bosporusbrug) is gebouwd in 1973 en is 1074 meter lang en de tweede brug (Said Fatih Sultan Mehmetbrug) met een lengte van 1090 meter is uit 1988.
Met de snelheid van de Opera deden we anderhalf uur over de passage van de Bosporus voordat we de Zwarte Zee bereikten; koers 354° richting Roemenië.

Na de borrel, diner en weer borrel om 23 uur naar het theater voor de voorstelling Casanova een wervelende show met ballet, prachtige kostuums en mooie duetten rond het thema van de eerdergenoemde vrouwenverslinder, waarvan we later in de hut nog fijn konden nadromen.

Op 5/9 om 9 uur arriveerden we in Constanta.
Meteen na binnenkomst konden we de wal op om in de bus te stappen voor een excursie naar de bekende badplaats Mamaia waar we een wandeling maakten op het drukbezochte strand. Heel in het begin van de rit stopte de bus al in Constanta voor een wandeling over de boulevard waar we konden genieten van het uitzicht op prachtig mooie gebouwen en kerken en ook op zee met in de verte de MSC Opera.

Voor de lunch was op ons gerekend in een lokale taveerne, waar we onder het genot van lokale muziek en dans

een heerlijke lunch kregen aangeboden met wijn en water en een glaasje Slibovitz als aperitief.

Op de terugweg konden we onder leiding van de gids nog een bezoek brengen aan het archeologisch museum of op eigen gelegenheid door het centrum lopen, wij kozen voor het laatste.
Halverwege de middag weer terug aan boord en wachten op het vertrek dat om 18.00 stond aangekondigd.
Na aftrap meerrol maar weer wat zitten borrelen en tijdens het diner weer veel lol met de vaste Indonesische bediening rond onze tafel, kijk ze staan de boefjes.

Over boefjes gesproken:
Deze bandiet is Alberto uit Honduras en bij hem haal ik minimaal 1 x daags een ijsje, mocht ik hem ‘per ongeluk’ voorbij lopen dan roept ie al: Johannes, Johannes

Na het diner op naar het theater voor de voorstelling Ever Green met een mix van melodieën tussen operette en musical.