In opmars van Bari naar Athene

woensdag 2 en donderdag 3 september

Na het vertrek gisteravond om 20.00 uur uit Bari, vandaag 2 sept. de eerste zeedag, daarom hebben we ontbijt in de hut laten bezorgen, dat we heerlijk op het balkon hebben verorberd.

Daarna een dek hoger naar het Aureau Spa en Wellnesscenter om ons met een heerlijke Balinese massage te laten kneden. Ik werd gemasseerd door een zeer vriendelijke Balinese satebabiboy luisterend naar de naam Dewa Putu Gunawan; Theo had meer geluk met een vrouwelijke masseuse😉. Daarna door naar het pooldeck voor een bakje koffie en een keus gemaakt uit enkele van de vele soorten koffiebroodjes en croissantjes die in de vele bars en lounges elke ochtend tussen 06.30 en 11.30 klaar staan voor wie dat wil;
Verder de dag gevuld met zwemmen, zonnen, lezen, eten en drinken, heel saai dus allemaal 😅 Onderweg nog af en toe een blik werpen over de reling naar waarop we door de brug opmerkzaam werden gemaakt: Om 11 uur kwamen we dicht onder de Griekse kust te varen, niet ver langs het eiland Cefalonia waar we op de terugweg nog voor anker zullen gaan. Daarna met een gemiddelde snelheid van 17 knopen door de Pelopponeus, om 18 uur langs het beroemde (zegt de brug) eiland Sapienza, om 21 uur langs Kaap Tainaro en ten slotte Kaap Maleas om 23:00 uur, maar toen zaten wij al in het “Teatro dell’Opera” om te genieten van de voorstelling ‘Comedia’, een wild gebeuren met zang en dans en acrobatiek waarvan wij zeer hebben genoten. Ja en dan is het middernacht geweest en dan ‘mag’ je eindelijk naar bed van jezelf.

Gezien het vroege tijdstip van aankomst in Athene (3 sept. 07.00) hebben wij ons op de porlijst gezet om de binnenkomst in Piraeus – de haven van Athene – gade te kunnen slaan. Aan boord hadden we de avond ervoor al tickets gekocht voor de hopon/hopoff bussen die het vlak naast de cruiseterminal gelegen busstation in de route hadden opgenomen, dus hier geen excursie geboekt bij MSC. vlak nadat wij waren afgemeerd, kregen we op de steiger naast ons MSC Musica, de grote zus van de Opera langszij.

Na het ontbijt de stevige stappers aangetrokken en de wal op, nou wij waren niet de enige met hopon/hopoff tickets want er stond al een lange rij. Desalniettemin konden we al heel snel in een opgetrommelde extra bus instappen en gelukkig konden we een plaats met goed uitzicht op het bovendek bemachtigen. Nou ja gelukkig: tijdens het rijden was het inderdaad erg lekker met de wind erbij, maar bij stilstand werd je zowat gesmoord in de hete zon en dan was het nog maar een uur of 10 in de ochtend. Wanneer we ergens een sightseeing tour met ho/ho bussen maken doen we eerst de hele ronde (vaak een blauwe en een rode tour) en gaan we daarna nog eens rond om bij interessante plaatsen uit te stappen en die wat dichterbij te bekijken. Echter in Athene was het zo heet en in de stad een verkeerschaos van jewelste, dat we na zowel de blauwe als de rode tour besloten om teruggekeerd bij de terminal te vluchten naar de koelte van de Opera. Bij de Akropolis krioelde het werkelijk van de mensen dus nodigde dat ons ook niet echt uit om vanaf de busstop helemaal naar boven te klimmen; gelukkig hebben we wel de vanaf het busbovendek gemaakte foto’s nog.

We hebben aan boord de rest van de dag gespendeerd aan o.a. zwemmen en zonnen, hapjes en drankjes en ook nog een uurtje in de sauna en stoombad doorgebracht. Dat was ook wel heet, maar toch anders.

Om 18 uur was het meerrol op post en keken we hoe zachtkens ons bootje de haven van Athene uitgleed. Om 21 uur vonden wij het wel tijd om te gaan dineren, we besloten nu maar eens genoegen te nemen met 6 gangen. Ik heb deze avond de voornamelijk Indonesische bediening tijdens het diner getrakteerd op een door mij ter plekke in het Engels vertaald liedje van Willem Nijholt dat hij ooit in een show van Wim Sonneveld had gezongen:
“I walk along the kali
I hear tsjeplok, tsjeplok
I think there goes a koddoh
A doeh, someone tjebbok”
Hierna hilariteit alom, en 2 van de obers zullen – zoals wij daarna merkten – tot in lengte van dagen door hun collega’s met de bijnaam tsjeplok en resp. koddoh worden aangeroepen. Ook mij werd de volgende ochtend tijdens het ontbijt door een van de obers gevraagd te laten zien welke sepatu’s ik aan had 😆

Na het diner even borrelen in de La Cabala Piano Bar onder het genot van de zangkunsten van Clarke, een blanke Zuid-Afrikaan, die op mijn verzoek Suikerbossie ten gehore bracht, na eerst heel verrast op dat verzoek te hebben gereageerd.
Deze dag afgesloten met de voorstelling ‘Un Palco all’Opera, een prachtige concert met vele klassieke duetten en aria’s waarvan wij zeer hebben genoten.